Teachers’ and students’ perspectives on the integrated skills approach

Abstract

Dünyanın her yerinde olduğu gibi Türkiye'de de yabancı dil eğitimi gün geçtikçe önem kazanmaktadır. Geçmişten günümüze bir çok okul ve üniversitede daha iyi bir eğitim ve öğretim adına bir çok farklı metot ve yöntem denenmiş ve uygulanmıştır. Bu çalışmanın amacı Anadolu Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu öğrenci ve öğretmenlerinin yabancı dilin birleştirilerek öğretilmesiyle ilgili görüşlerini ve düşüncelerini öğrenmektir. Öncelikle bu yöntemi geleneksel yöntemle karşılaştırmak ve öğrencinin dil gelişimi üzerine etkilerini daha iyi anlayabilmek adına deneysel bir yöntem kullanılmıştır. Bu deneysel yöntem için iki sınıf seçilmiş ve sınıflar deney ve kontrol grubu olarak ikiye ayrılmıştır. Her bir sınıfta dördü kız, beşi erkek dokuz öğrenci mevcuttur. Bu öğrencilerin seviyelerinin aynı olduğunu kanıtlamak adına bir pre-test uygulanmış ve sonucu One Sample Kolmogorov-Smirnov test ile analiz edilmiştir. Sonuçlar öğrencilerin seviyelerinin benzer olduğunu ve deneyin güvenle gerçekleştirilebileceğini kanıtlamıştır. Daha sonra öğrenciler üç haftalık bir yabancı dil eğitimine tabi tutulmuşlardır. Deney grubunda yabancı dil birleştirilerek öğretilirken kontrol gurubunda beceriler ayrı öğretilmiştir. Üç haftanın sonunda öğrencilere bir post-test yapılmış ve sonuçlar karşılaştırılmıştır. Sonuçlarda her iki sınıftaki öğrenciler arasında anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür fakat özellikle okuma becerisi anlamında geleneksel yöntemin daha başarılı olduğu söylenebilir. Öğrenci ve öğretmen görüşleri ise içerisinde açık uçlu soruların da bulunduğu 33 maddelik beşli likert tipi derecelendirme ölçeğine göre hazırlanmış bir anket yoluyla elde edilmiştir. Elde edilen nicel veriler SPSS version 20 programıyla analiz edilmiş olup, nitel veriler için içerik analizi yöntemi uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen başlıca bulgular şunlardır; 1. Yabancı dilin birleştirilerek öğretilmesinin bir çok avantajı ve dezavantajı vardır. Bu avantaj ve dezavantajlar öğretmen ve öğrenciye göre farklılıklar gösterir. 2. Yabancı dilin birleştirilerek öğretildiği bir sınıfta her bir dil becerisi eşit olarak gelişmeyebilir. Bu konuda öğretmenler yöntem hakkında daha pozitif düşünürken öğrencilerin bir çoğu geleneksel yöntemi tercih etmektedir. 3. Bu yaklaşımda hem öğretmen hem öğrenci aktif katılımcıdır. Özellikle öğretmenler bu yaklaşımda kendilerini daha güdülenmiş hissederler. Ayrıca farklı materyal ve aktivite kullanmakta daha özgürdürler. Çoğu öğretmen derslerin daha eğlenceli geçtiğini düşünürken bir çok öğrenci buna katılmamakta ve geleneksel yöntemin onlar için daha yararlı olacağına inanmaktadır. 4.Öğretmenler bu yaklaşımda en çok iletişimsel dil yöntemini kullanmaktadır. Bu yöntemi sırasıyla dilbilgisi-çeviri yöntemi ve çoklu zeka kuramı izlemektedir. Araştırmanın sonuç kısmında öğretmen ve öğrenciler için yabancı dilin birleştirilerek öğretilmesi yaklaşımı ile ilgili öneriler yer almaktadır. Bu araştırma, bu yaklaşımı kullanmak isteyen veya merak eden bir çok öğretmen, eğitimci, akademisyen ve öğrencilere yol gösterecek niteliktedir.