Abstract:
Çalışma, Ortaçağ "biliminden" kurtulmakla birlikte, yeni bir çağa girerken, Yeniden Doğuş insanının sancılarını ve çabasını ele alıyor. Ortaçağ'da evciîleştirilmiş ve Hıristiyanlaştırılmış Aristoteles ve Platon felsefeleri, Yeniden Doğuş'la birlikte gerçek köklerine dönüyor ve bu Hıristiyan dogmalarından kopuş büyük Aydınlanma çağma yol açıyor. Ancak bu çaba, her ne kadar sonunda günümüzün bilimini doğurmuş olsa da, bilimsel temellerden yoksundur. Hem sağlam bir temelden yoksunluğun sancısını duyan, hem de insanın olanaklarının yeniden keşfedildiği ve umudun doruklarda yükseldiği bir dönemin felsefesi tüm yönleriyle anlatılıyor.
