Sezaryenlerde spinal anestezi uygulamasında ropivakainin farklı dozlarının karşılaştırılması

Abstract

Çalışmamızı elektif sezeryan Girişimi planlanan, 16-45 yaş arası, 36-42.gebelik haftasında olan ve ASA- I ve ASA-II sınıfında yer alan toplam 60 olguda gerçekleştirdik. Biz çalışmamızda sezaryen operasyonlarında yeni lokal anestezik ajanlardan ropivakainin farklı dozlarını spinal anestezi yoluyla uygulayarak annenin hemodinamisine, sensoriyal ve motor blok düzeylerine, yenidoğan üzerine olan etkilerine ve postoperatif ilk analjezik gereksinimi üzerine etkilerini araştırdık. I.gruptaki olgulara (n=20) ropivakain 15 mg, II. gruptaki olgulara (n=20) ropivakain 20 mg, III.gruptaki olgulara (n=20) ropivakain 25 mgi her üç grup da eşit volümde olacak şekilde 3 ml serum fizyolojik içinde uyguladık. Elde ettiğimiz verileri değerlendirdiğimizde, çalışmamızda farklı doz ropivakain uygulamalarından sonra SAB?da gözlenen değişikliklerin gruplar arasında benzer olduğu gözlendi (p>0.05). Ropivakain 15 mg ve 20 mg dozları uygulandığında kan basıncı değerlerinde önce düşüş, sonra yükselme görülmesi istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05), ropivakain 25 mg verilen olgularda da kan basıncında önce düşüş sonra yükselme görüldü fakat bu değişiklikler istatistiksel olarak anlamlı değildi. Ropivakain 25 mg uyguladığımız grupta hipotansiyon nedeniyle efedrin gereksinimi grup I ve II ye oranla daha fazla oldu, bu artış istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Hipotansiyon açısından değerlendirildiğinde grup I ve II hemodinamik açıdan daha stabil bulundu. Kalp hızı değerlerindeki bulgular her üç grupta da önce yükselme ve sonrasında düşüş olarak görüldü. Ropivakain 20 mg ve 25 mg dozlarında kalp atım hızında değişiklik gözlenmezken, ropivakain 15 mg uygulanan olgularda kalp atim hızının labil olduğu, ilk dakikalarda yükselme sonra ise düşme olduğu gözlendi, istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Sensoriyal ve motor blok başlangıç süreleri ve maksimum sensoriyal (dermatom T4) ve maksimum motor blok seviyesine (bromaj : 3) ulaşma süreleri her üç grupta da benzerdi, istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı (p>0.05). Sensoriyal blok süresi (2 segment gerilme süresi) açısından karşılaştırıldığında, sensoriyal blok süresi doza bağlı artış gösterdi. Grup IIIdeki artış Grup I ve Grup IIye göre istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Gruplar motor blok süresi (bromage II ye gerileme) açısından karşılaştırıldığında, artan doza bağlı motor blok süresinde uzama görüldü, istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı (p>0.05). Postoperatif donemde ilk analjezik gereksinimi süresi açısından değerlendirildiğinde grup II; ropivakain 20 mg dozda en uzun süre ve grup I; ropivakain 15 mg dozda en kısa süre olarak bulundu, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmedi (p>0.05). Solunum depresyonu hiç bir olguda gözlenmedi, olguların SpO2 değerlerinin karşılaştırılmasında anlamlı bir farklılık saptanmadı (p>0.05). Yenidoğan umblikal kan gazları (pH, PCO2, PO2, HCO3, SpO2), apgar skorları ve bebeğin ağırlığı, açısından değerlendirildiğinde her üç grup benzer olarak bulundu. Spinal anestezi komplikasyonları ve ilaç yan etkileri açısından değerlendirildiğinde, gruplar arası karşılaştırmada komplikasyonlar açısından farklılık gözlenmedi (p>0.05). Hiç bir olguda idrar retansiyonu ve nörolojik defisit gelişmedi. Sonuç olarak, spinal anestezi yöntemiyle ropivakain farklı dozları sezeryan operasyonlarında güvenle kullanılabilir. Hastaların hemodinamisi operasyon esnasında stabil seyretmektedir, derin olmayan minimal hipotansiyon ve bradikardi atakları gözlenmiştir .Ropivakainin her üç grupta da yenidoğan üzerine olumsuz etkisini görmedik. Ropivakain 20mg uygulanan olgularda sensoriyal blok etkisinin hızlı başlayıp uzun sürmesi etkin analjezi sağladı, motor blok etkisinin de geç başlayıp erken bitmesi hastaların erken mobilize olmalarını sağladı, ilk analjezik gereksiniminin daha uzun sürede olması açısından da diğer iki gruba göre daha avantajlı bulunmuştur. Sezaryenlerde ropivakainin farklı dozlarını karşılaştırdığımız bu çalışmamızda; her üç grupta da hızlı başlangıçlı ve yeterli bir anestezi düzeyi elde etmemize rağmen, 25 mg ropivakain grubunda hipotansiyon ve efedrin gereksiniminin daha fazla olması nedeni ile 15 mg veya 20 mg ropivakain dozlarının güvenle uygulanabileceği görüşündeyiz.