Abstract:
Bu çalışmada, epirabicin-HCI ve LAK hücrelerinin hepatoma G2 (Hep G2) hücrelerinde katalaz, Cu,Zn-SOD, Mn-SOD, Se-bağımlı glutatyon peroksidaz, glutatyon redüktaz ve glutatyon S-transferaz enzimlerinin aktiviteleri ile NADPH-CYP 450 redüktaz, P-gp ve GST-7t proteinlerinin miktarlarına etkileri kontrol hücreleri ile karşılaştırılarak araştırılmıştır. Epirubicin-HCI ve LAK hücreleri (lenfokin activated killer hücreleri) Hep G2 hücrelerine ayrı ayrı ve birlikte uygulanmıştır. Epirubicin-HCI bir doksorubisin analoğudur ve kendi grubundan ilaçlar ile karşılaştırıldığında daha az hematolojik ve kardiyotoksik etkiye sahiptir. LAK hücrelerinin ise çok çeşitli tümör hücrelerini öldürme yeteneğine sahip olduğu bilinmektedir. Epirubicin-HCI ve LAK'ın Hep G2 hücreleri üzerine sitotoksik etkisi belirlenmiş ve MTT sitotoksisite testi kullanılarak LD50 hesaplanmıştır. Çalışmamızda ayrıca epirubicin-HCI ve LAK'ın apoptosisi indükleyip indüklemediğini göstermek için DNA fregmantasyonuna bakılmıştır. Yirmidört saat süre ile LD50 dozu olan 1.6 ug/ml epirubicin-HCI'e maruz bırakılan Hep G2 hücrelerinde katalaz, Se-GPx, Mn-SOD ve Cu,Zn-SOD aktiviteleri ile NADPH-CYP 450 redüktaz ve P-gp ekspresyonu artarken GST-rc expresyonu azalmıştır. Belirtilen sürede LD50 oram 5LAK/Hep G2 hücresi uygulamasında, ise, Se- GPx, Mn-SOD ve Cu^n-SOD aktrvitesi ile NADPH-CYP 450 redüktaz ve P-gp expresyonu artmıştır. 5LAK/Hep G2 + epirubicin-HCI (1/10 LD50)'Ün birlikte uygulandığı Hep G2 hücrelerinde Se-GPx, Mn-SOD ve Cu£n-SOD aktiviteleri ileNADPH-CYP 450 redüktaz ve P-gp ekspresyonundaki artış LAK'ın tek başına uygulandığı Hep G2 hücrelerindeki artıştan dana yüksek bulunmuştur. Epirubicin-HCI ve LAK'ın birlikte uygulandığı Hep G2 hücrelerinde GST-r ekspresyonu da azalmıştır. Hep G2 hücrelerinin çoğalmaları zamana ve doza bağlı olarak azalmıştır. Epirubicin- HCI ve LAK'ın Hep G2 hücrelerinde apoptozisi indüklediği ortaya çıkmıştır. Hep G2 hücrelerine, LAK'ın Epirubicin-HCI ile birlikte uygulanmasından elde edilen sonuçlar birlikte uygulamanın tek başına uygulamaya göre, sitotoksik etki, apoptozisin indüklenmesi ve ilaçları detoksifiye eden ve serbest radikalleri ortadan kaldıran enzimler üzerine daha etkili olduğunu göstermiştir.
